Rad na razvoju strategija i legislative u oblasti transporta i bezbjednosti u saobraćaju često je odvojen od realnog stanja na lokalnim putevima i u lokalnim zajednicama, što je svakako posljedica nedostatka kvalitetnije komunikacije svih zainteresovanih strana i nivoa.
Ovo je jedan je od zaključaka Konferencije o ciljevima održivog razvoja vezanim za oblast transporta i bezbjednost u saobraćaju koja je održana 4. i 5. marta u Sarajevu u organizaciji Ministarstva komunikacija i transporta Bosne i Hercegovine i Ekonomske komisije UN za Evropu (UNECE).
Izneseno je i da novca u ovoj oblasti ima, te da se donošenjem dobrih mjera i ugledanjem na one koji to rade mnogo bolje može učiniti dobar temelj ka putu viziji nule.
Konferenciji su, pored brojnih predstavnika relevantnih institucija i međunarodnih organizacija iz regiona i Evrope, prisustvovali i predstavnici Centra za životnu sredinu, Tihomir Dakić i Dragan Kabić.
Na konferenciji su predstavljeni i zabrinjavajući podaci:
- 1,3 miliona poginulih u saobraćajnim nesrećama u UNECE regionu.
- 50 miliona teže povrijeđenih u saobraćajnim nesrećama u UNECE regionu.
- Od 1996. do 2018. godine broj putnika koji koriste usluge prevoza putnika u Bosni i Hercegovini opao je za 50% (sa oko 12 000 na oko 6 000 putnika – što znači da većina tih putnika sada koristi privatni automobil).
- Trenutno se 99,5% usluga putničkog saobraćaja odnosi na prevoz autobusima, dok se svega 0,5% odnosi na željeznice.
- Neusklađenost podataka o saobraćajnim nesrećama je ogromna, a pogotovo s obzirom na to da kantoni imaju različite pristupe prikupljanja i unosa istih. Da ne bude sve tako crno, pohvaljeno je konačno uvođenje CaDaS sistema unosa podataka pri saobraćajnim nesrećama u Republici Srpskoj, ali i želje kolega iz Federacije BiH da sistem preuzmu.
- Statistike za BiH su šture i nekompletne, te ostavljaju široke mogućnosti za različite interpretacije. Tako statistike za istu problematiku variraju i po 50% u zavisnosti od toga da li su podaci objavljeni od strane BiH institucija i agencija ili od strane Svjetske banke ili Svjetske zdravstvene organizacije.
- Broj poginulih na putevima BiH opada, ali broj teže povrijeđenih stagnira.
- Broj poginulih i teže povrijeđenih u motornim vozilima na putevima u UNECE regionu opada, ali broj nemotorizovanih učesnika u saobraćaju (pješaci i biciklisti) koji stradaju se povećava.
Tehnološke inovacije u saobraćaju itekako mogu doprinijeti bezbjednosti svih učesnika, a njihova visoka cijena se ne smije mjeriti sa cijenom izgubljenih života. Pa ipak, ovdje nije u pitanju samo cijena, već je riječ i o pristupu problemu. Odnosno, postavlja se pitanje da li ćemo se primarno baviti posljedicama ili uzrocima?
Stepen motorizacije se naglo povećao u poslijeratnom periodu, što u kombinaciji sa neefikasnim sistemom kontrole jeste formula za pravi bezbjednosni «fijasko». Unapređenje nemotorizovanog saobraćaja u urbanim sredinama se može osigurati kroz mnogo jeftiniji set mjera koje istovremeno osiguravaju kvalitetniji, ugodniji, zdraviji i bezbjedniji život svih građana, ali i putnika u tranzitu. Te mjere se ponajviše odnose na kvalitetniju infrastrukturu za kretanje nemotorizovanih učesnika u saobraćaju.