Na današnji dan, 1971. godine u iranskom gradu Ramsaru potpisana je Konvencija o močvarama od međunarodne važnosti, naročito kao staništa ptica močvarica. Od tada se 2. februar obilježava kao Svjetski dan močvarnih staništa.
Konvencija obvezuje svaku zemlju potpisnicu na čuvanje močvara na svojoj teritoriji i predstavlja okvir za međunarodnu saradnju u zaštiti i održivom korištenju močvarnih staništa. Među potpisnicima ove konvencije je i Bosna i Hercegovina.
Ove godine u fokusu obilježavanja Svjetskog dana močvarnih staništa je očuvanje bioraznovrsnosti, a Svjetska organizacija za zaštitu prirode WWF Adria skreće pažnju na izuzetan značaj močvara za brojne vrste i životinja, ali i za ljude.
Kako se navodi na njihovom web sajtu, uprkos njihovom velikom značaju, močvare i druga vlažna staništa nestaju tri puta brže od kišnih šuma. Čak 35 odsto njih nestalo je od 1970. godine, dok je u istom razdoblju nestalo 81 odsto populacije vrsta čiji su močvare dom.
Procijenjeno je da je pred izumiranjem 25 posto močvarnih vrsta. Glavni uzroci nestajanja močvarnih staništa su isušivanja zbog poljoprivrede ili izgradnje, onečišćenje, eksploatacija njihovih resursa te klimatske promjene.
Kada je riječ o močvarnim staništima u našoj zemlji, jedno od najvrjednijih je Zaštićeno stanište “Tišina” koje je smješteno na teritoriji opštine Šamac.
U okviru projekta Sava Ties, koji se realizuje u BiH, Srbiji, Hrvatskoj i Sloveniji, a čiji je dio i Centar za životnu sredinu, tokom 2019. godine uspješno je završeno istraživanje i mapiranje prisutnosti i zastupljenosti stranih invazivnih biljnih vrsta.
“Istraživanje je ukazalo na veliku prisutnost bagremca (Amorpha fruticosa), dok su u manjem postotku prisutni negundovac (Acer negundo) i divlji krastavac (Echinocystis lobata). Na osnovu svih prethodno navedenih aktivnosti, tokom prve polovine 2020-te, će se kroz podršku projekta Sava TIES, na ovom području vršiti uklanjanje navedenih invazivnih vrsta biljaka. Po završetku radova koji uključuju mehaničko uklanjanje stranih invazivnih vrsta biljaka pristupićemo praćenju stanja i ponovnoj analizi prisutnosti stranih invazivnih vrsta te rezultate porediti sa zatečenim stanjem”, objasnio je Jugoslav Jevđić, asistent na programu Biodiverzitet i zaštićena područja.
U sklopu restauracije stanišnih uslova, a nakon uklanjanja stranih invazivnih vrsta biljaka obaviće se i sadnja autohtonih vrsta (uglavnom topola) sve u cilju revitalizacije ovog jedinstvenog zaštićenog područja.